Het water van Nederland gedronken leest als een reis door de verschillende stadia van de migratie. Van het moment van vertrek, de schermutselingen aan de grens, de binnenkomst, de vrijmoedige eerste verkenning tot de onvermijdelijke confrontaties, de afwijzing, de geleidelijke inpassing, tot en met de terugblik op de oude dag. Uit memoires, dagboeken, oude documenten en interviews, krantenstukken en de literatuur spreken stemmen soms ontroerend, soms poëtisch of dramatisch, maar altijd rechtstreeks over hun lotgevallen en ervaringen. Het beeld van de migrant als speelbal van de omstandigheden wordt in dit boek gerelativeerd. De migranten nemen geen blad voor de mond en vertellen hoe ze het afscheid ervoeren, met welke loyaliteitsconflicten ze hebben geleefd en welke obstakels ze op hun pad tegenkwamen. Maar ook hoe zij, voorzichtig of met veel bravoure, hun plek veroverden in de nieuwe wereld. Het water van Nederland gedronken biedt een bevrijdend inzicht in de multiculturele samenleving.
Recensie(s)

Het lijkt weer een verzameling van ervaringsverhalen van immigranten en vluchtelingen. Het is toch anders: heel korte stukjes, niet meer dan een pagina, soms een stukje uit een brief, een gedicht. Leuk is de aanvulling met historische stukjes, fragmenten van vluchtelingen en reizigers vanaf de zestiende eeuw tot nu. Indiërs, joden, Oost-Europese dienstmeisjes, de eerste Chinezen, immigranten uit deze tijd. De auteur geeft met de fragmenten aan hoe ze kwamen, wat ze zagen en ervoeren, wat ze voelden. Met Adriaan van Dis als stemmenspel gemaakt voor de Balie. Nu uitgebreid en voorzien van bronvermelding. De auteur werkt aan de UvA, Centrum voor Geschiedenis van migranten. Dit verrassende boekje geeft niet alleen een kijk op migranten, maar vooral ook op Nederland. Makkelijk leesbaar voor een groot publiek. Op het omslag een foto van een Afrikaanse jongeman in profiel.
(Biblion recensie, Drs. L.K. de Voogd.)