- vrouw en kind, een van de regels van het sekse-geslachtssysteem. Voor kinderen is moeder echter niet altijd de biologische moeder; soms is vader het eerste liefdesobject en papa is niet altijd een man. Kinderen in de 'alternatieve leefvormen'-zoals woongroepen, Centraal-Wonen projecten en lesbische leefsituaties - gaan uit van een gelijke verdeling van arbeid, huishouden en zorg. Zij hebben een pluriform beeld van seksuele relaties. Ouders daarentegen hebben een ongelijke taakverdeling, hoewel die in de alternatieve leefvormen minder ongelijk is dan in de twee-oudergezinnen. In de alternatieve leefvormen is er meer overeenstemming tussen de ideeen van gelijkheid en de praktijk van samen doen dan in twee-oudergezinnen.

De auteur, psychologe, onderzoekt in dit proefschrift de invloed van verschillende leefvormen op het proces van sekse-geslachtsontwikkeling. In het eerste deel gaat ze in op de begrippen sekse, geslacht, identiteit en hun onderlinge relatie. In het tweede deel onderzoekt ze via interviews en vragenlijsten de relatie tussen verschillende leefvormen (traditioneel gezin, woongroep, centraal wonen en lesbisch ouderschap) en de sekse-geslachtsidentiteit van de kinderen. Conclusie is enerzijds dat de gangbare ontwikkelingspsychologische theorieën te beperkt zijn om recht te doen aan het samenspel tussen biologische, psychologische, sociale en culturele aspecten. Anderzijds blijkt dat, in vergelijking tot het traditionele gezin, kinderen uit alternatieve leefvormen een gevarieerder man/vrouw-beeld hebben. Wat dit betreft, onderscheiden kinderen uit lesbische leefsituaties zich niet van de anderen, terwijl de ontbrekende vader geen effect heeft op de sekse-geslachtsidentiteit. Een gedegen en uitvoerig onderzoek over een thema dat, nu steeds meer kinderen opgroeien binnen alternatieve leefsituaties, van toenemend belang is. Op heldere en prettig leesbare wijze rekent de auteur af met heersende vooroordelen.