Contextueel kunstenaar: Pierre Mertens Met het verhaal waarom conceptueel kunstenaar Pierre Mertens (Antwerpen ? 1953) precies geobsedeerd werd door de spanning tussen massa en individu, word je in het vlees geraakt. Het korte leven van zijn dochter Liesje (1978-1989) bracht hem van schilderen tot wereldwijd activisme. Door een reeks medische blunders focust hij zich vanaf de early eighties op het sensibiliseren over de ingewikkelde en onzekere aandoeningen hydrocefalie (zogenaamd waterhoofd) en spina bifida (open rug). Hij reageert tegen een maatschappij die perfectie nastreeft en lijden uitschakelt. Wanneer niet het werken in het atelier, maar in de wereld primair wordt ? en dat kan je met talrijke campagnes en projecten in Afrika en Zuid-Amerika erg letterlijk nemen ? is het niet verwonderlijk dat in situ werk het voornaamste format is voor Pierre Mertens. Hijzelf noemt zich contextueel kunstenaar. Zijn werk is zowel esthetisch als ethisch confronterend. Treffend integreert hij zijn terugkerende gevecht met instituten net in plekken die verwijzen naar het apparatus. Zo blijkt ook in de recente herinterpretatie van de tentoonstelling ?La Justice au risque de l?art? (1999-2000 Justitiegebouw Cambrai Frankrijk) in het Notarishuis in Antwerpen. Het is niet toevallig dat vandaag pas het werk van Pierre Mertens als beeldend kunstenaar, psychotherapeut en ontwikkelingssamenwerker samenkomt en als geheel begrepen wordt. Een beeldend kunstenaar hoeft immers geen specialist meer te zijn, maar kan zeer verscheiden zaken verwezenlijken, diverse engagementen uittesten, op verschillende paden in de maatschappij wandelen, kunst met een boodschap brengen. Multi mag in de 21e eeuw. Dat was ooit anders, en het was dan ook confronterend hoe in de eighties en nineties, na een schitterende start ? in lijn met de opkomende Nieuwe Weelde en met shows in het aankomende SMAK ? de volmondige erkenning van Pierre Mertens? werk uitbleef. Sinds 5 mei 2014 reageert hij ook op wereldnieuws met een tekening per dag, die kan je volgen op de sociale media. Vanuit zijn eigen projectruimte Q46 ontwikkelt hij tentoonstellingen en maatschappelijke projecten onder de naam Covers, Undercover, en vanaf februari 2016 Uncoverd...