Op een dag kijk je naar je ouders en zie je plotseling: ze worden oud. Ze hebben op wonderbaarlijke wijze een soort omslagpunt bereikt. Is het dat je plotseling ziet hoe breekbaar je vader eruitziet? Is het de blik van je moeder, of de rimpels om haar mond? Wat het ook is: als je het ziet, is het punt daar: de zorgen beginnen.\nJe moeder vergeet wel erg veel de laatste tijd. Je vertrouwt je vader niet meer in het verkeer. Lukt het hen nog wel zelfstandig te wonen? Je ouders vragen langzaam meer zorg. Je doet een keer een boodschap, regelt hun administratie. Die zorg komt naast de zorg om je eigen leven; je werk, je relatie, of je kinderen. Dat kan zwaar zijn. En de kans bestaat dat je juist de zorg voor je ouders lang vol moet kunnen houden. \nYvonne Prins belicht de vele aspecten van dit traject. Van de mogelijkheden mensen langer zelfstandig te laten wonen, de emotionele belasting van een veranderende verhouding, ouders die op je leunen of juist zorg weigeren, het bewaken van je eigen grenzen, tot de opname in een verpleeghuis. \n\nDit praktische boek biedt handvatten, herkenning en handige tips, en is een must voor iedereen die op wat voor manier dan ook zorgen heeft om zijn of haar ouder(s).\n\nYvonne Prins is psycholoog, personal coach en spreker. Zij heeft meerdere boeken geschreven over het omgaan met complexe levensvraagstukken. Eerder verschenen van haar hand: 'Ziekenhuis Survivalgids. Wegwijs in de wereld van de witte jassen' en 'En, waar blijven de kinderen? Survivalgids voor als je een kind wilt, maar (nog) niet hebt'.