Mediaberichten zouden in sterke mate het optreden van criminaliteits-bestrijders be loeden, dat is althans wat politici en opinieleiders vaak beweren. Maar is dat eigenlijk wel zo? In dit boek wordt aan de hand van twee gevalsstudies bestudeerd hoe lokale media en lokaal overheids-beleid zich in de praktijk tot elkaar verhouden. De eerste studie richt zich op drugsoverlast rondom raamprostitutie, de tweede op de toestroom van Bulgaarse arbeidsmigranten. Beide gevallen spelen zich af in een grote stad in Nederland.Op basis van mediaberichten, beleidsstukken, politiecijfers, interviews en observaties worden het nieuwsproductieproces en het beleidsproces nauwkeurig gereconstrueerd. Op welke wijze vindt be loeding nu werkelijk plaats? Wie volgt wie en wie be loedt wie? Lopen beleidsmakers achter het nieuws aan of lopen verslaggevers aan de leiband van de over-heid? Waar reageert de lokale overheid eigenlijk op als zij beleid ontwikkelt om onveiligheid op straat tegen te gaan? Op criminaliteitscijfers, op klachten van burgers of op berichten in de media? En hoe reageren lokale media op de plannen en acties van de overheid?Nog niet eerder werd systematisch empirisch onderzoek verricht naar de wisselwerking tussen lokale media en criminaliteitsbeleid. Beleid en be-richtgeving blijken op elkaar van invloed, zo komt in dit boek naar voren, maar op een minder vanzelfsprekende manier dan vaak wordt gedacht.Barbra van Gestel is socioloog. Dit onderzoek werd uitgevoerd bij het Nederlands Studiecentrum Criminaliteit en Rechtshandhaving (NSCR).