Willy Kessels (1898-1974) wordt beschouwd als de belangrijkste vertegenwoordiger in ons land van een nieuwe, 'modernistische' fotografie die vanaf het einde van de jaren 1920 op de voorgrond trad. Zijn oeuvre is bijzonder illustratief voor de praktijk van de beroepsfotograaf in de jaren 1930. Hij was actief op vele uiteenlopende terreinen: reportage en publiciteit, mode en portret, architectuur en industrie, naaktstudies, collages en abstracte experimenten. Kessels was in 1932 betrokken bij de organisatie van de eerste "Internationale Tentoonstelling voor Fotografie en Cinematografie" in het Brusselse Paleis voor Schone Kunsten. In 1933 realiseerde hij setfoto's bij de communistisch geinspireerde documentaire film "Misere au Borinage" van Joris Ivens en Henri Storck. Maar nauwelijks twee jaar later, in 1935, sloot hij vriendschap met Joris Van Severen en realiseerde hij foto- en filmreportages voor het Verdinaso. Tijdens de oorlog was Kessels betrokken bij de oprichting van de kunstenaarsvereniging "De Meivisch" te Bornem, en fotografeerde hij intensief het Scheldeland en zijn bewoners. Kessels werd na de oorlog veroordeeld voor collaboratie. Met de steun van trouwe vrienden kon hij zijn werk echter weer opnemen. Recente tentoonstellingen gewijd aan het oeuvre van Kessels werden telkens overschaduwd door een problematische omgang met dit oorlogsverleden. De huidige tentoonstelling zal dit hoofdstuk niet uit de weg gaan, maar wil toch vooral de artistieke kwaliteiten van Kessels in beeld brengen