De gebouwen waarin de rijksoverheid is en was gehuisvest vormen een belangrijk en herkenbaar onderdeel van onze gebouwde omgeving. De eerste groep rijksgebouwen zijn tijdens de Bataafse Revolutie genaaste paleizen van de Oranjes. Sinds die tijd, nu tweehonderd jaar geleden, zijn veel rijksbouwkundigen verantwoordelijk geweest voor de eigen architectuur van de Staat. Tegenwoordig berust deze taak bij de Rijksgebouwendienst van het ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, waar de rijksbouwmeester waakt over de architectonische kwaliteit. Over hoe deze overheidsarchitectuur tot stand is gekomen, welke opvattingen er bij de rijksoverheid over de eigen bouwopgave leefden en wie als ontwerpers daarin een rol speelden gaat deze studie. De rode draad daarbij wordt gevormd door de geschiedenis van de organisaties waarbinnen het rijksbouwen vorm kreeg. Deze tweehonderdjarige geschiedenis is onderverdeeld in een zestal periodes, waarbij telkens een inleidend overzicht wordt gevolgd door uitgebreide biografieën van de belangrijkste rijksbouwmeesters die in deze periode werkzaam zijn geweest. Van de eerste rijksbouwkundige Ziesenis tot de huidige rijksbouwmeester Rijnboutt. Een uitgebreid aanhangsel met een overzicht van het werk van rijksarchitecten, van de leidinggevende functionarissen, van het rijksbouwen en de rijksbouwmeesters, en een gebouwen- en personenregister maakt deze studie tot een onmisbaar naslagwerk van de architectuur in de achttiende, negentiende en twintigste eeuw.