In 'Zoete melk, Zure melk' schetst Nuruddin Farah op weergaloze wijze de toenemende psychologische vereenzaming van Soyaan, de hoofdpersoon. De beschrijving van de mate waarin deze zich verdiept in de zaken van zijn broer — het afbrokkelen van zijn vertrouwen in zijn vrienden en kennissen — is onvergetelijk, en zo geformuleerd dat hij hierdoor een uitspraak doet over de menselijke verhoudingen in alle totalitaire systemen.

Het boek heeft ook iets van een thriller. Onder verdachte omstandigheden sterft de tweelingbroer van de hoofdpersoon die, aanvankelijk a-politiek, bij zijn naspeuringen naar de doodsoorzaak verstrikt raakt in het web van de veiligheidsdienst. Er is een netwerk van verklikkers, er wordt geschaduwd, papiertjes met geheime codes worden gevonden, een kluis blijkt te zijn geforceerd. Beetje bij beetje wordt het mysterie rond de dood van Soyaans broer ontrafeld.

Nuruddin Farah werd in 1945 geboren in Baidoa, in het zuiden van Somalië. Geboren uit 'een familie van dichters', zoals hij zelf zegt. Hij beheerst het Arabisch, Somalisch, Engels en Italiaans en publiceerde ook in die vier talen. Critici hebben hem vergeleken met Solzjenitsyn, maar ook met Gabriel Garcia Márquez, vanwege de talentvolle wijze waarop hij de aandacht vestigt op de sinistere situatie in zijn land. In 1968 publiceerde hij in India zijn eerste roman From a crooked rib, een debuut dat de aandacht trok omdat hij daarin zo duidelijk de onderdrukking van de vrouw in het patriarchale islamitische Somalië aan de kaak stelde. Zoete melk Zure melk is het eerste — zelfstandige — deel van een trilogie waarin de auteur Somalië als een Afrikaanse Goelag presenteert. De twee andere delen, respectievelijk Sardientje spelen (1981) en Close sesame (1983) laten zich eveneens afzonderlijk lezen.