In een fictief Aziatisch land sjouwt Egon Wachter rond met een koffer. Hij is gespannen en bang, en langzaam wordt duidelijk dat bij drugskoerier is. Het is zijn eerste keer, en omdat er onlangs een Nederlander voor eenzelfde misdaad onthoofd is, is zijn angst wel te begrijpen. Alles gaat echter goed: op de afgesproken tijd is hij op de afgesproken plek en zijn contact blijkt een vrouw. De ontmoeting neemt een heel andere wending dat je zou verwachten, maar het hoofdstuk eindigt zonder dat je de precieze afloop kent.
In deel twee zijn we terug in het verleden: Egon ontmoet als veertienjarige jongen de even oude Axel tijdens een jeugdkamp. Axel is de durfal, de branieschopper, de leider, en Egon laat zich mee op sleeptouw nemen, zelfs al gebeuren er dingen die hij eigenlijk niet wil, Axel is sterker dan hij. Ze blijven elkaar hun verdere leven bij toeval ontmoeten en steeds weer blijkt Axel een verleiding, zelfs als hij op het slechte pad gaat. Egon zelf is overigens geoloog geworden, en geeft les op een middelbare school. Hij is getrouwd, maar heeft geen gelukkig huwelijk.
Deel drie: we zijn weer in het Aziatische land, deze keer met de journalist Michiel Polak, die een bekende is van zowel Egon als Axel. Er zijn twee mensen vermoord, Nederlanders, en Michiel is geïnteresseerd omdat hij ontdekte dat een van de vermoorde mensen Egon is. Wie is de ander, een vrouw, en waarom zijn ze vermoord? Is de verdachte Oum Penh inderdaad de schuldige? Wat is er gebeurd??
Er komen geen antwoorden in het volgende deel, daar zijn we ineens in Amerika, bij een jongeman wiens moeder verdwenen is.
Pas in het laatste deel vallen de stukjes in elkaar, voor zover de lezer die nog niet zelf geraden had dan.