Phlegon uit Tralles was een vrijgelatene van Hadrianus die van 117-138 als keizer over Rome regeerde. Hij schreef een aantal historische werken die praktisch geheel verloren zijn gegaan, maar ook een boek Wonderbaarlijke verschijnselen dat wel bewaard is gebleven. Hierin beschrijft hij spoken, dat wil zeggen gestorven mensen die na hun dood weer op aarde verschijnen, en ook hoofden zonder lichaam die spreken en voorspellingen doen. Hij verhaalt eveneens van mensen die van geslacht veranderen of die zowel man als vrouw zijn. Ook aan wonderlijke spelingen van de natuur, zoals Siamese tweelingen en hybride wezens als centauren, schenkt hij aandacht. Een aparte categorie wordt gevormd door reusachtige skeletten die volgens hem bewijzen dat mensen vroeger groter waren dan in zijn tijd. Daarnaast bevat zijn boek een groot aantal orakelspreuken betreffende de toekomst van Rome en ook voorspellingen uit de Sibillijnse boeken.
Boeken met beschrijvingen van wonderbaarlijke verschijnselen waren in de Oudheid, maar ook in de Middeleeuwen en de Renaissance zeer populair. In de Romantiek inspireerden Phlegons spookverhalen mensen als Goethe, Washington Irving, Théophile Gautier en later Anatole France tot het schrijven van eigen balladen, verhalen en tragedies waarin spoken voorkwamen.
Ook in onze tijd, waarin Harry Potter en de hobbits van Tolkien grote drommen mensen naar de bioscoop lokken en een tentoonstelling over 'Monsters en fabeldieren' een ongekend aantal kijkers trekt, zullen de verhalen van Phlegon de lezer ongetwijfeld amuseren.
Wonderbaarlijke verschijnselen van Phlegon is door de classicus Rein Ferwerda voor het eerst in het Nederlands vertaald en van ruim commentaar voorzien.