« Niets hecht ons nog aan het verleden, maar de toekomst verduidelijkt zich nog niet. En allicht worden we slecht begrepen, zoals vreemdelingen, en het is hier en het is daar, het is overal dat we vreemdelingen zijn. »

Zo d’Axa is aan het einde van de 19de eeuw actief in de anarchistische kringen, hoewel zijn individualistische ideeën altijd het etiket ‘anarchist’ zullen weigeren. In 1891 richt hij het blad L’Endehors op. Na de arrestatie van Ravachol en zijn metgezellen, start Zo d’Axa een steunactie voor de kinderen van de gevangen kameraden en verdeelt het geld onder de gezinnen. Dat leidt tot zijn arrestatie voor “deelname aan een samenzwering.” Opgesloten in de gevangenis Mazas, weigert hij om ondervragingen te beantwoorden of om iets te ondertekenen. Op borgtocht vrijgelaten na een maand zegt Zo d’Axa ironisch: “Onze arme vrijheid, altijd tijdelijk. “

Na zijn vrijlating vermenigvuldigt Zo d’Axa zijn virulente pamfletten tegen de bestaande orde. Wanneer de dreiging van de gevangenis opnieuw boven zijn hoofd hangt, verlaat Zo d’Axa Frankrijk voor Londen. Van daar vertrekt hij naar Nederland, Duitsland, Italië, Griekenland, Turkije om uiteindelijk in Palestina aan te komen, zelden met rust gelaten door de politiediensten.

VAN MAZAS NAAR JERUZALEM is de autobiografie van een anarchistisch individu geworpen in het midden van de periode van de “de propaganda van de daad”. Maar naast een persoonlijk relaas van deze turbulente tijden, is het ook een ontdekkingsreis van iemand die de marge opzoekt en nooit zijn kritische geest het zwijgen oplegt.