Parijs, Charpentier, 1883. Ingenaaid. VIII, 400 p. 'Deuxième mille'. Scheefgelezen, roest, wat verfomfaaid. Dichtbundel met handgeschreven, gesigneerde, maar helaas nogal vervaagde en moeilijk leesbare opdracht van de auteur op het omslag: 'À François Erens/ souvenir d'hier sympatique/ Maurice Rollinat'. Met enkele potloodstreepjes van Erens in de inhoudsopgave. Erens heeft Rollinat (1846-1903), een dichter die in het legendarische Parijse cabaret Le Chat Noir zijn gedichten met eigen pianobegeleiding voordroeg, goed gekend, getuige de uitgebreide herinneringen in Vervlogen jaren. Erens dist daarin onder meer een anekdote op over het eerste huwelijk van Rollinat: 'Hij trouwde, doch tussen hem en zijn vrouw was een voortdurende onenigheid. Hij vertelde mij, dat toen zij eens samen gingen wandelen, hij met het geweer aan de schouder hangend, zijn vrouw plotseling tegen hem ze: 'Geef mij dat geweer eens!' Hij gaf het haar en zij schoot een vogel, die in een hoge boom zat, naar beneden. 'Ziedaar hoe ik met jou zal doen, wanneer dat nodig is', zei zij.' Over de bundel Les névroses meldde Erens: 'In 1883 schreef ik een artikel over Rollinat in het studentenweekblad Minerva, dat te Leiden verscheen. Ik prees daarin de naturalistische tendens, het durven-bij-de-naam-noemen van de dingen'.'. 'Vanuit Parijs had Erens al in de eerste helft van 1883 meegewerkt aan het Algemeen Nederlandsch studentenweekblad Minerva. In het nummer van 14 februari 1883 schreef hij over Alphonse Daudet, naar aanleiding van l’Evangéliste, in die van 11 en 18 april over de bundel Les Névroses van Maurice Rollinat'. (Harry G.M. Prick in Biografisch Woordenboek van Nederland).