Als zoon van een Indische KNIL-officier leidde Ronald op Java en de Molukken
een comfortabel en avontuurlijk leven. Op het Molukse eiland
Ceram joeg hij overdag in de jungle met zijn vader op wilde dieren en ‘s
avonds woonde hij de tjakalele, krijgsdansen van de oerwoudbewoners de Alifuren
bij. Op jonge leeftijd kwam hij achter het geheim van de verdwijning van zijn Indische
moeder en de mysterieuze dood van zijn onbekende Hollandse opa. Langzaam
maar zeker werd Ronald onontkoombaar met de verschrikkingen van de Tweede
Wereldoorlog geconfronteerd. Als matroos vocht hij in de Pacific tegen de Japanse
marine. Zijn vader werkte als krijgsgevangene jarenlang aan de dodenspoorweg in
Birma. Andere familieleden belandden in een Japans interneringskamp op Java of
verdwenen van de aardbodem. Na de Japanse capitulatie vocht hij tegen de Indonesische
guerrillastrijders. In Batavia werd hij verliefd op het door de oorlog getraumatiseerde
Joodse meisje Hannah.

Na de onafhankelijkheid van Indonesië vertrok Ronald met zijn echtgenote naar Nederland.
Ronalds echtgenote Hannah en zijn vriend en wapenbroeder Hans namen
een verschrikkelijk besluit dat voorgoed het leven van Ronald zou beïnvloeden. Hij
werd daarna verliefd op de voormalige verzetsleidster Mieke. Op oudere leeftijd nam
hij afscheid van de zilverreiger die hij elke dag opzocht aan de oever van de Sloterplas
in Amsterdam.

Jan Tomasowa leidde een avontuurlijk leven. Hij werd tijdens de Japanse bezetting van
Indië op Java geboren. Zijn vader diende bij het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger
en verbleef tijdens de Tweede Wereldoorlog ruim 3 jaar in een Japans krijgsgevangenkamp.
In 1951 vertrok het gezin Tomasowa naar Nederland waar het terecht kwam in
het Molukse kamp “De Biezen” in Barneveld, hier groeide Jan op. In Nederland werkte
hij als fabrieks- en havenarbeider, opbouwwerker, post-HBO docent en directeur van
2 bedrijven.