Het thema van de 83ste Boekenweek is Natuur. Van 10 tot en met 18 maart bloggen de Drentse boswachters over hun favoriete boek. Vandaag schrijft boswachter Corné Joziasse over hoe Het Beste Vogelboek bij hem de liefde voor de natuur aanwakkerde.

Fascinatie
Als jongetje logeerde ik vaak bij mijn grootouders op de boerderij. Een echt stadskind en erg nieuwsgierig naar al dat leven in en rond de boerderij. Gefascineerd zelfs door de in- en uitvliegende boerenzwaluwen in de koeienstal. En mezelf de vraag stellende: waar zijn deze vogels in de winter en waarom broeden ze in deze stal? In het voorjaar was het al dwalende door de weilanden de sport om de veldleeuweriken die hoog in de lucht zingen te spotten. Kleine stipjes en wat een geluid! Uiteindelijk zag ik hem. Dat het een mannetje was, leerde ik pas veel later uit een vogelboek. Zijn uiterste best doen om de arriverende vrouwtjes uit Afrika te imponeren en te verleiden tot het stichten van een gezin.

Verlanglijstje
Voor mijn tiende verjaardag had ik dan ook bovenaan mijn verlanglijstje het boek: Het Beste Vogelboek van Reader’s Digest staan! Prachtige tekeningen die ik voor het slapen gaan nog even bewonderde. En daarna viel ik vredig in slaap. Dromende van vogels met die prachtige namen als Circus Cyaneus (Blauwe kiekendief) of Gallinago gallinago. Watersnip. Prachtig toch?

De reiger in Het Beste Vogelboek
Over de balts, las ik, en de vogeltrek. Nu wist ik ook waar de boerenzwaluwen van mijn opa zich in de winter thuis voelen. Hoe doet zo’n vogeltje dat? De hele wereldbol over vliegen door weer en wind en zonder kompas? En dan ieder jaar weer op zelfde plek zijn nestje bouwend, bijna niet te bevatten.

Of die prachtig ijsvogel dan. Zo’n felgekleurde en opvallende vogel is toch een makkelijke prooi voor een roofvogel. Lastig denk je dan, want hij zit heel vaak open en bloot op takjes boven het water te turen naar een visje. En dan heb je geen tijd om op roofvogels te letten. Een makkie dus voor een roofvogel. Klopt! Maar wat blijkt, een ijsvogel is niet te vreten, zo smerig! Wat een tegenstelling met zijn mooi verenpak!

Vogelboek als bijbel
Ik begreep toen ook waarom de eieren van holenbroeders ronder zijn dan die van vogels die op de grond broeden. Heel simpel en fascinerend tegelijkertijd. Eieren die meer puntig zijn rollen niet te ver uit het nest. Voor eieren in holen is dat helemaal niet van belang. En termen als nestvlieders, wintergasten, stand- en trekvogel. Je begrijpt het al. Er ging een wereld voor me open. Het Beste Vogelboek was mijn bijbel in die jaren.

Liefde voor de natuur
Na school ging ik vaak het bos in, of naar het strand waar ik vlak achter woonde om vogels te spotten en dan op naam brengen aan de hand van de afbeeldingen in dit boek. ‘Ja, zo is het gekomen,’ hoor ik u al denken. Klopt. De liefde voor de natuur is hierdoor zeker aangewakkerd. Ik kijk nog wel eens terug in het boek. En dat gevoel en fascinatie van toen komt dan weer op. Sindsdien heb ik vele vogelboeken gezien en gelezen, maar dit boek blijf toch wel mijn favoriet.
Het boek wordt tegenwoordig niet meer uitgegeven, maar het is nog volop tweedehands verkrijgbaar. Ik ben benieuwd naar uw ervaringen!