: over erkenning en verbondenheid tussen mensen die alles, bijna niets, een beetje of heel veel geloven // Hoe ga je om met al die verschillende godsbeeldendie mensen erop nahouden? Mechteld Jansenerkent en waardeert de veelbeelding, maar stelt ookde vraag naar wat ons verbindt. Nederland lijkt op zoek naar een nieuw 'wij'. Mensen willen ergens bij horen, maar zich ook weer niet helemaal vastleggen binnen één bepaalde groep. Hoe zit dat met gelovige Nederlanders? Spreken die niet ieder voor zich over mijn God en mijn godsbeeld, mijn wereldbeeld, mijn mensbeeld? Valt de God van Nederland niet uiteen in miljoenen individuele godsbeelden?Een van de grootste, gevaarlijkste en belangrijkste vragen van deze tijd is hoe mensen met verschillende verbeeldingen van God, wereld en mens elkaar zullen verstaan. Hoe kun je op een onbedreigde en ruimhartige manier 'een nieuw wij' vormen?In dit persoonlijk gekleurd verslag zoekt Mechteld Jansen verbindingen met mensen die van alles geloven, mensen die bijna niets geloven en mensen die een beetje geloven. Er spreekt een verlangen uit naar verbondenheid met mensen die de kerk links laten liggen. Of rechts. Dat loopt uit op een pleidooi voor veelbeelding, de uitwisseling van openbaringservaringen in het gewone leven. // Recensie(s) :Wat verbindt mensen die op zeer uiteenlopende manieren over God spreken? Wat hebben orthodox gelovigen, ietsisten, nieuwe spirituelen en atheisten gemeen? Is er een taal waarin zij met elkaar kunnen spreken en elkaar kunnen verstaan? Deze vragen staan centraal in dit boek. De auteur is hoogleraar missiologie aan de Protestantse Theologische Universiteit (Utrecht). Vanuit haar christelijke achtergrond kan zij zich goed inleven in heel diverse manieren van omgang met God en religie en pleit zij voor nieuwe vormen van verbondenheid over geloofsgrenzen heen. In het gezamenlijk spreken over en luisteren naar verschillende verbeeldingen van God wordt daarvan iets zichtbaar. Een stimulerend boek voor allen die zoeken naar nieuwe saamhorigheid en verbinding. Met literatuurverwijzingen in eindnoten.