AKO Literatuurprijs 2003.
Multatuli wordt algemeen beschouwd als de belangrijkste schrijver van het Nederlandse taalgebied. Tot nu toe bestond er van hem geen volledige biografie. Dit boek voorziet in deze leemte.
'Multatuli. Leven en werk van Eduard Douwes Dekker' gaat over het leven van een schrijver die geen schrijver wilde zijn; een man die zoveel heeft betekend voor de Nederlandse en Vlaamse arbeidersbeweging, de vrouwenemancipatie, het atheïsme en uiteraard voor de veranderingen in het denken over Nederlands-Indië. Multatuli werd door veel tijdgenoten en latere generaties als een heilige vereerd, maar door evenzovelen als een gevaarlijke nieuwlichter verguisd.
In zijn biografie legt Dik van der Meulen de nadruk op de relatie tussen het ontstuimige leven van Douwes Dekker en de boeken die hij schreef. Hij gaat onder meer in op Multatuli's moeizame verhouding met zijn lezers, die hij met 'grote innigheid' verachtte, en zijn pogingen om door te dringen tot het centrum van de politieke macht.

Dik van der Meulen is neerlandicus. Hij publiceerde eerder over E. du Perron en was medebezorger van de laatste delen van Multatuli's Volledige werken.

NBD|Biblion recensie: Deze nieuwe biografie van Multatuli - de handelseditie van een proefschrift - is een voortreffelijke synthese van de schier onoverzienbare hoeveelheid publicaties (de niet uitputtende literatuuropgave telt ruim 21 blz.) over de volgens een dit voorjaar onder de leden van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde gehouden enquete verreweg belangrijkste auteur uit onze literatuurgeschiedenis. Ze is 'objectiever' dan 'De raadselachtige Multatuli' (2e dr. 1987*) van W.F. Hermans en meer wetenschappelijk gefundeerd dan 'Multatuli' (1995**) van Hans van Straten. Maar het laatste woord over Eduard Douwes Dekker is het zeker niet, want ondanks het feit dat, mede dankzij het werk van de schrijver zelf, veel van zijn leven bekend is, zijn er zaken die in het duister gehuld blijven. Met name over zijn jeugdjaren weten we niet bijster veel. Van der Meulen poogt deze leemte op te vullen door, weliswaar omzichtig, gebruik te maken van de geschiedenis van Woutertje Pieterse, maar overtuigend is dat niet. (Biblion recensie, Dick Welsink)

'U moet dit boek zelf gaan lezen. Dat het de beste Multatuli-biografie is - dat zegt weinig, gezien de kwaliteit der voorgangers. Dat het een uitstekende Multatuli-biografie is - dat is, na honderdvijftien lange jaren, reden tot dankbaarheid en blijdschap.' - H. Brandt Corstius in NRC Handelsblad en De Morgen.

'...kenmerkend voor een ontspannen opvatting over de wetenschapsbeoefening, en meteen ook typerend voor de aangename "losheid" van stijl die Van der Meulen negenhonderd pagina's lang niet verlaten heeft'. - Jan Blokker in de Volkskrant.