In De droes wordt het milieu van de 'shipchandlers', de scheepsbevoorraders beschreven. In de wereldhaven Antwerpen bezit Mirko Borkovic, de zoon van shipchandler Mirko senoir een bloeiende zaak. De advocaat Paul Gouloz komt er terecht als een eenvoudige bediende. Mirko, die in hem een man met toekomst ziet, laat hem het initiatief, moedigt hem aan. Maar de oudste bediende, door iedereen Monsieur genoemd, kweekt een haat tegen 'le petit juriste'. Niemand weet dat Gouloz in de ban is van een knappe, alhoewel ouder wordende vrouw. Zij maakt deel uit van een Joegoslavische anti-Tito-beweging, en neemt haar jonge minnaar als spion in dienst. Voor dit werk wordt hij royaal vergoed en het laat hem toe zijn schulden af te betalen. Zij hoopt dat hij zich blijvend aan haar en aan de beweging zal binden, maar hij kan zich voor haar ideeën niet geestdriftig tonen. Bovendien heeft hij veel respekt en sympatie voor zijn werkgevers en hij walgt van het zinloze verklikkerswerk dat hem zoveel geld opbrengt. Er is een verleden, dat Paul Gouloz niet kan vergeten. Reeds één keer heeft hij op het verkeerde paard gewed. Een keer heeft hij zich totaal aan een idee gegeven, en dat heeft hem diep ontgoocheld. Zijn geliefde werd gefolterd en gedood. Hij zint op wraak. Weet niet op wie zich te wreken. Tot hij uiteindelijk in een andere verklikker, de droes, de duivel ontdekt. Finaal in de knoop, in een haat-liefde verhouding tot Jelena, in een jongensachtige adoratie voor Vesna, de dochter van zijn baas, breekt zijn weerstand: de tol, de prijs voor het nutteloze politieke spel, wordt zwaar betaald.