Surya is genoemd naar de god van de zon. Hij woont in een klein dorp in India. Jarenlang hebben zijn ouders gespaard voor de bruidschat van zijn oudste zus, Shanta. Nu moeten zij gaan sparen voor zijn jongste zusje Malika, want het zal niet lang meer duren, of ook zij wordt uitgehuwelijkt.
Maar de regens van de moesson blijven uit, de gewassen verdrogen op de velden en de bodem van de rivier vertoont barsten en scheuren. Geen water betekent geen werk.
Surya's vader is dagloner bij een grootgrondbezitter, maar op een dag hoeft hij niet meer te komen. Hij probeert in de stad ander werk te vinden, zodat hij zijn gezin te eten kan geven.
Dan ontmoet hij een man die een oplossing weet. Surya mag mee naar Benares, de heilige stad aan de Ganges. Hij zal er niet alleen een baantje, kleren en eten krijgen, maar hij kan er ook naar school. Surya is dolblij.
Alleen loopt alles anders dan de man beloofd heeft. Hij blijkt een ronselaar te zijn die veel geld verdient aan kinderarbeid. Surya wordt opgesloten in een donkere werkplaats. Hij verlangt naar huis, naar zijn ouders en broertje en zusjes. Maar hij heet niet voor niets zonnekind en Surya ziet kans om te ontsnappen...

Om Zonnekind te kunnen schrijven, reisde Ellen Tijsinger voor Novib door India. Alle dingen die ze zag, hoorde en vooral voelde, inspireerden haar tot het schrijven van dit meeslepende verhaal.