21,8x14,8 cm. Origineel rood linnen kaft. Naamvermelding in oude inkt op schutblad en titelpagina. 284 pagina's met 5 boeken en epiloog (periode 1859 - 1889). Het papier is licht gebruind (zie foto's). Met enkele krantenartikelen.

Bertha von Suttner werd geboren als Gräfin Kinsky von Wchinitz und Tettau, lid van een Boheemse adellijke familie, en werd in de loop van haar leven een overtuigd vredesactiviste. Door een verblijf in de Kaukasus ten tijde van de Russisch-Turkse oorlog had ze de verschrikkingen van de oorlog leren kennen. Haar afschuw van oorlogen gaf ze vorm in de roman Die Waffen nieder!, in zestien talen vertaald, en in honderdduizenden exemplaren verkocht.

In tal van artikelen en lezingen zette ze haar pleidooi voor de vrede voort. Ze initieerde congressen over vrede, en in diverse landen nam ze het initiatief om vredesbewegingen op te richten. Ze pleitte voor een internationaal Hof van Arbitrage, zodat landen hun conflicten aan dit Hof zouden kunnen voorleggen in plaats van erover oorlog te voeren. Toen in 1899 de eerste internationale vredesconferentie op regeringsniveau bijeengeroepen werd, voelde Von Suttner dit als de kroon op haar werk. Op deze Eerste Vredesconferentie, gehouden in Den Haag, werd besloten een Hof van Arbitrage op te richten – voor de huisvesting van dit Hof werd later het Vredespaleis in Den Haag gebouwd.

Na in haar jeugd korte tijd voor Alfred Nobel te hebben gewerkt bleef Von Suttner haar hele leven nauwe contacten met hem onderhouden. Zij inspireerde hem uit zijn nalatenschap de Nobelprijs voor de Vrede in te stellen. Zelf ontving ze de Nobelprijs voor de Vrede in 1905.

Ook Andrew Carnegie was een bewonderaar van Bertha von Suttner. Niet alleen schonk hij het geld voor de bouw van het Vredespaleis, maar ook kende hij Von Suttner een pensioen toe, waar ze haar laatste jaren van kon leven.