Vertaling: N.P. Koenen-Govers
Uitgegeven in opdracht van ICOB
Dit boek is geïllustreerd met miniaturen uit de 'Roman van Tristan, een Frans manuscript uit het begin van de 15e eeuw, een van de talloze schatten van de Oostenrijkse Nationale Bibliotheek. Hierin worden de episodes uit het verhaal van Tristan en Isolde beschreven - vandaar de titel.
Deze uitgave kwam tot stand in samenwerking met Pr.-Dr. Otto Mazal en Dr. Eva Irblich

Miniaturen: Meester van Bedford
Uit de bibliotheek van de hertog van Berry
Bekend als de Proza - Tristan - het Weense Manuscript Codex 2537

De tragische liefdesgeschiedenis van Tristan en Isolde vormt het beroemdste deel van de Tristanroman. Deze ontstond in de 12e eeuw en vormde het thema van ongeveer tachtig Middeleeuwse handschriften, waarvan het beroemdste en fraaiste uit 1410 dateert. Het gaat om een monumentaal werk, dat nog niet eerder werd geproduceerd.Het is eigendom van de Österreichischen Nationalbibliothek. Alle miniaturen uit dit meesterwerk die betrekking hebben op de romance van Tristan en Isolde zijn bijeengebracht en in dit boek geproduceerd,
De eerste eigenaar van het manuscript was de beroemde hertog van Berry, een pronkzuchtige kunstminnaar, die nog ta van andere manuscripten bezat, waaronder de beroemde 'Très Riches Heures'
(tekst achteflap)

Tristan en Isolde (Cornisch:Tristan ac Yseult) is een middeleeuwse sage waarvan de oorsprong waarschijnlijk teruggaat tot de 7e of 8e eeuw. Het verhaal werd in de hoofse romans van de middeleeuwen ettelijke malen herschreven en verspreidde zich over het gehele toenmalige Europa. De namen van de helden van het verhaal kunnen per variant verschillen. Voor Tristan kan men onder meer Tristram, Tristran en Tristrem terugvinden terwijl Isolde ook wordt geschreven als Eselt, Iseut, Iseult, Yseult, Isolt, Ysolt, Ysonde en Ysolde, en geen van beide lijsten is volledig.

Over de oorsprong van het verhaal zijn er verschillende theorieën en de geleerden zijn het niet met elkaar eens. Sommigen denken dat dit verhaal zou zijn afgeleid uit Keltische (Ierse, Welshe, Pictische en Britse) verhalen. Men verwijst hiervoor onder andere naar de Tristan steen, een granieten menhir bij Fowey in Cornwall die een inscriptie draagt uit het midden van de 6e eeuw die luidt: DRVSTANVS HIC IACIT CVNOWORI FILIVS (‘Drustan ligt hier, de zoon van Cunomorus’). Een derde regel, die nu ontbreekt, zou volgens de 16e-eeuwse geschiedkundige John Leland als volgt geluid hebben: CVM DOMINA OUSILLA (‘met de dame Ousilla’). Ousilla is de Latijnse vorm van Eselt of Isolde. Er zouden ook aanwijzingen zijn dat een koning Mark (Merchiaun) in Cornwall regeerde in de zesde eeuw zoals blijkt uit de vita van de heilige Iltud.

Een mogelijke Ierse oorsprong wordt ook zeer vaak geopperd. Een dramatisch aflopende triantán an grá of driehoeksverhouding kan men in diverse vroege Ierse werken terugvinden, onder meer in Tóraigheacht Dhiarmada agus Ghráinne waarin prinses Gráinne wegvlucht met de jonge ridder Diarmuid van het huwelijksfeest waar ze moest trouwen met de oude Fionn mac Cumhaill. Ook het Ierse Scéla Cano meic Gartnáin, opgetekend in de 14e eeuw, maar waarschijnlijk veel ouder, brengt het verhaal van een driehoeksverhouding tussen de oude koning Marcan, zijn jonge vrouw Credd en de jonge verbannen koning van Schotland Cano die aan het hof van Marcan verblijft.

Verschillende onderzoekers zijn van mening dat het Perzische verhaal Vis u Ramin uit de 11e eeuw aan de basis zou liggen van de Tristan-legende. Het verhaal zou dan in het westen terechtgekomen zijn via terugkerende kruisvaarders[5] en via minstrelen die toegang hadden tot de Saraceense kampen in het Heilige Land. Maar ook deze hypothese wordt verre van algemeen aanvaard, een meerderheid van onderzoekers opteert voor een Keltische oorsprong.
(bron: Wikipedia)

Bedford-meester