Rituelen zijn niet in de eerste plaats religieuze ceremonies maar gestileerde vormen van alledaags gedrag. Daarin komt tot uitdrukking hoe een individu of groep zichzelf beleeft. Niet met woorden, maar met gedragingen wordt uitdrukking gegeven aan een levensvisie. Bij de begeleiding van mensen met een verstandelijke handicap schieten woorden vaak tekort. Daarom hebben de auteurs zich afgevraagd hoe rituelen een hulp kunnen zijn in de communicatie, door bepaalde gedragingen te zien als rituelen en daar in rituele vorm mee om te gaan. Vanuit deze vraag hebben zij zich verdiept in het ritueel. Na een uitvoerige verkenning van alledaagse situaties in het leven van mensen met of zonder een verstandelijke handicap wordt toegewerkt naar een bruikbare begripsbepaling van het ritueel. Daarna volgen hoofdstukken over de denksfeer van het ritueel (is een ritueel een kenwijze?), over de basisgevoelens die er aan ten grondslag liggen en over de functies die het ritueel vervult. Het laatste hoofdstuk stelt het gebruik van ritueel in begeleidingssituaties van mensen met een verstandelijke handicap aan de orde. //

Recensie(s) :
Het ritueel als een op herhaling gebaseerd vast patroon van handelen dient ter bevestiging van de eigen identiteit van elk mens en heeft te maken met de drift tot overleven. De ritualisering als menselijke basisbehoefte vormt in dit heel bijzondere boek de basis voor het vermogen van communicatie met/tussen mensen met een verstandelijke handicap. Diverse positieve en negatieve rituele gedragingen worden tegen elkaar afgewogen en er wordt toegewerkt naar het vorm geven, ontwikkelen en gebruiken van rituelen in de zorg als "deel hebben aan het mens-zijn". De auteurs (psycholoog, liturgiewetenschapper, geestelijke verzorgers) presenteren een waardevol boek voor de zorg aan mensen met een verstandelijke handicap. De inzetbaarheid wordt echter beperkt door academisch taalgebruik en een saaie opmaak. Bevat literatuurverwijzingen en enkele zwart-witillustraties.