Mijn dierbare doden is een roman over drie generaties vrouwen - een verhaal over immigranten, over de verliezen die zij hebben moeten aanvaarden en over de liefdes en overspeligheden die hen overeind houden.
Dit is het verhaal van Fiona, verwikkeld in een problematisch huwelijk, en samen met haar moeder op weg naar Portugal, naar haar grootmoeder, die op sterven ligt. In het oude huis ligt het verleden van haar familie opgetast: foto's, dagboeken en herinneringen van haar moeder, haar grootmoeder en haar oudtante.
Ze leert ze kennen, deze aantrekkelijke, onafhankelijke vrouwen wier levens onontwarbaar met elkaar verbonden zijn: haar tante Magdalena, magisch vertelster, haar grootmoeder Helena, drie keer getrouwd maar verknocht aan de man die niet haar echtgenoot is, en haar het enige geschenk gaf dat hij kon - een kind. En haar moeder, Leninha, verscheurt door ressentiment over het verleden. //

Recensie(s) :
Fiona is van Portugese afkomst en woonachtig in Canada. Samen met haar moeder reist ze af naar Portugal, waar haar oud-tante op sterven ligt. Na de begrafenis krijgt Fiona de beschikking over foto's, brieven en dagboeknotities, die ze gebruikt om een beeld te schetsen van drie generaties vrouwen uit haar familie. Fiona heeft twee redenen om dit te doen: ze is juist gescheiden, en ook haar grootmoeder en oud-tante waren gescheiden. Tevens wil ze op zoek naar haar Portugese 'roots'. Zelf heeft ze altijd in Canada gewoond, haar ouders emigreerden naar dat land. Maar veel familieleden van Fiona wonen aan de overzijde van de Atlantische Oceaan. Fiona is het alter ego van de auteur, die net als het hoofdpersonage in Toronto woont en twee dochters heeft. De namen van haar moeder, grootmoeder en oud-tante veranderde De Vasconcelos niet. 'Mijn dierbare doden' kan gelezen worden als een familiekroniek, een portret van drie generaties vrijgevochten vrouwen, of als een zoektocht naar de eigen identiteit.