Known to the press as "The Flying Duchess" after she took up flying in her sixties, Mary established world record flight times to India and the Cape. But her real success lay in her medical career.
She left Cheltenham Ladies' College at 16, without qualifications, to join her family in India. Her marriage to Lord Herbrand Russell, heir to a Dukedom and to Woburn Abbey, one of the most magnificent houses in England, propelled her into a world still rooted in the 18th century, with a liveried footman behind every guest's chair. Mary found the atmosphere stultifying. With her husband's support, she took up activities from shooting to ice skating, canoeing to bird watching, with such enthusiastic determination that she soon excelled at all.
A lifelong interest in matters medical led her to establish the Cottage Hospital in Woburn. In 1914 she found her true vocation. The first war wounded patient was admitted just five weeks after the declaration of War. A second hospital in the Abbey grounds opened soon after, administered by Mary and funded by the Duke. Mary became Theatre Sister for every operation and ran the new X-ray department. The hospital won national acclaim for its standards.
More attuned to the 21st century than Victorian times, this amazing woman overcame her debilitating deafness to become almost as dearly loved by her nurses and patients, her pilots and eventually the general public, as she was by her husband. Only her son remained aloof.
Shot at by tribesmen, overcome by fumes, with engine trouble enforcing emergency landings in perilous places, she cheated death a hundred times in the air but eventually mysteriously disappeared in her plane.

Mary stond bij de pers bekend als "The Flying Duchess" nadat ze in de zestig begon met vliegen en vestigde wereldrecordvluchttijden naar India en de Kaap. Maar haar echte succes lag in haar medische carrière.
Ze verliet het Cheltenham Ladies' College op 16-jarige leeftijd, zonder kwalificaties, om zich bij haar familie in India te voegen. Haar huwelijk met Lord Herbrand Russell, erfgenaam van een hertogdom en met Woburn Abbey, een van de mooiste huizen in Engeland, bracht haar in een wereld die nog steeds geworteld was in de 18e eeuw, met een lakei in livrei achter de stoel van elke gast. Mary vond de sfeer afstompend. Met de steun van haar man begon ze activiteiten van schieten tot schaatsen, kanoën tot vogels kijken, met zo'n enthousiaste vastberadenheid dat ze al snel überhaupt uitblonk.
Een levenslange interesse in medische zaken bracht haar ertoe het Cottage Hospital in Woburn op te richten. In 1914 vond ze haar ware roeping. De eerste oorlogsgewonde patiënt werd slechts vijf weken na de oorlogsverklaring opgenomen. Kort daarna werd een tweede ziekenhuis op het terrein van de abdij geopend, beheerd door Mary en gefinancierd door de hertog. Mary werd voor elke operatie Theaterzuster en leidde de nieuwe röntgenafdeling. Het ziekenhuis kreeg nationale bekendheid vanwege zijn normen.
Deze geweldige vrouw was meer afgestemd op de 21e eeuw dan op de Victoriaanse tijd en overwon haar slopende doofheid om bijna net zo geliefd te worden bij haar verpleegsters en patiënten, haar piloten en uiteindelijk bij het grote publiek als bij haar echtgenoot. Alleen haar zoon bleef afzijdig.
Beschoten door stamleden, overweldigd door dampen, met motorproblemen waardoor noodlandingen op gevaarlijke plaatsen werden afgedwongen, pleegde ze honderd keer de dood in de lucht, maar verdween uiteindelijk op mysterieuze wijze in haar vliegtuig.