Ik keek naar de vurige spiraal. Ik zag de elementen waaruit hij bestond. Hij was opgebouwd uit mannelijke en vrouwelijke ener-giedeeltjes, positief en negatief. Het vrouwelijke element implo-deerde, waarop het mannelijke explodeerde. Vervolgens implo-deerde het mannelijke element en explodeerde het vrouwelijke. Hierdoor ontstond een wervelende dans. `Alles begint met een cirkelvormige beweging. Zonder positieve en negatieve polen zou er geen beweging, geen schepping be-staan,’ zei de Vlindervrouw. ‘Zonder je duistere kant zou je schoonheid niet zichtbaar worden. Wees niet bang om naar je beide kanten te kijken. je hebt ze allebei nodig. je moet alles wat bestaat eren als deel van de Grote Geest.’
Dit is de wijsheid die Lynn leert van de vrouw in de vlinderboom en gewapend met deze kennis gaat zij de strijd met zichzelf aan om een echte vrouw te worden en de verantwoordelijkheid die dat inhoudt op zich te nemen. Haar queeste voert haar naar Midden-Amerika, waar zij de J a-guarvrouw ontmoet, die haar verder inwijdt, in contact komt met de Zusterschap van de Schilden, haar bloedzusters, en een beslissende slag levert met Rode Hond, haar geduchte tegenstan-der. Van deze droomreis brengt zij haar geboortemasker en een vlin-der van obsidiaan mee terug, en het inzicht dat wij bestemd zijn om van materieel ingestelde, over de aarde rondkruipende rupsen uit te groeien tot bevrijde, verlichte vlinders.
Wij zoeken geen rust, maar transformatie.
Wij dansen door elkander heen als deuren.
Wij zijn rimpelingen die elkaar doorkruisen en versmelten, naar het hart van de appel, het middelpunt van de mandala, de grot in het hart van de roos, en weer terug, de cirkel zonder grenzen, gecenterd rond rust.