De periode 1875-1975 vormt het hoogtepunt van de Nederlandse moderne jachtbouw. Tot halverwege de negentiende eeuw overheersten de traditionele ronde- en platbodemjachten. Rond 1850 kwamen de eerste scherpe zeiljachten op het water en een halve eeuw later brak de motorboot door. Het bezit van een jacht werd voor veel meer mensen bereikbaar. Steeds meer gezinnen brachten hun weekenden en vakanties op het water door. Jachtbouwers en -ontwerpers stemden hun schepen af op deze nieuwe gebruikers. In de loop van de jaren dertig van de 20ste eeuw nam gaandeweg het aanbod van handzame en betaalbare motor- en zeiljachten toe. Door nieuwe bouwmaterialen, zoals polyester, raakte vanaf circa 1960 seriebouw steeds meer in zwang, waardoor jachten goedkoper geproduceerd konden worden. De recreatiemarkt werd dan ook overspoeld met nieuwe zeil- en motorjachten, waarvan tot begin jaren zeventig het merendeel afkomstig was uit Nederland. Daarna ging de import van polyester jachten uit het buitenland overheersen.

Nederlandse jachten 1875-1975 geeft een overzicht van de zeil- en motorjachten, getekend door Nederlandse ontwerpers en gebouwd op Nederlandse werven. Aan bod komen de meest in het oog springende jachten van N. Bernhard, J.P.G. Thiebout, G.A. Kroes, H.C.A. van Kampen, H.W. de Voogt, G. de Vries Lentsch jr & sr en W. de Vries Lentsch jr & sr, G.W.W.C. baron van Höevell en E.G. van de Stadt. Hun werk is representatief voor een eeuw moderne jachtbouw.