In Het wrede paradijs geeft Hylke Speerstra aan de hand van verhalen een beeld van de emigratie uit Nederland die vlak na de Tweede Wereldoorlog op gang kwan.
Rond 1950 nam deze volksverhuizing grote vormen aan en heerste er een collectieve onrust om elders het geluk te zoeken. Men vertrok, vaak minimal voorbereid, naar Noord- of zuid-Amerika, Canada, Zuid-Afrika, Australi f Nieuw-Zeeland.
Hylke Speerstra trok naar al die continenten en tekende het verhaal op van de landverhuizers. Het zijn levensverhalen over hoop en tegenspoed maar boven alles over heimwee, heimwee dat zo sterk kan zijn dat je 's nachts wakker schrikt van de geur van koffie die in Nederland wordt geschonken.
De pers over Het wrede paradijs:
'Dit Zijn dan eindelijk de verhalen van al diegenen voor wie Nederland te klein was, en je mond valt open, pagina na pagina. Wat een moed en wanhoop! Wat een levens!' - Geert Mak
'Het wrede paradijs is het verslag van de ziekte die emigratie heet. Velen raakten ermee besmet, en velen kwamen er glorieus uit te voorschijn. Sommigen werden voor het leven getekend, terwijl anderson nooit meer tot rust kwamen. Speerstra heeft ze in al hun veelzijdigheid opgetekend. (...) Het is rijk aan onvergetelijke anekdotes.' - Nieuwsblad van het Noorden
Hylke Speerstra (1936) was hoofdredacteur van het Agrarisch Dagblad en de Leeuwarder Courant. In 1998 verscheen van zijn hand De koude erfenis en in 2001 De voorbije vloot.