Laat ik vooral niet nalaten te zeggen dat Boudewijn Büch voor zijn op televisie uitgezonden avonturen de allerbeste leader-muziek heeft uitgekozen. Het Allegro uit het Concert voor de linkerhand in D van Maurice Ravel is hoogst verwachtingsvol. Het staat bol van de prettige onrust voorafgaand aan een mooie vorstelling. De pianopartij beweegt opgetogen, maar graagt ook een ernstige, melancholische ondertoon. Een vlag kortom, die de lading dekt, zeker op deze derde bloemlezing.\nDood, dieren en ontdekkingsreizen zijn de onderliggende thema's bij een grote verscheidenheid aan vaak in elkaar grijpende onderwerpen.\nWe zijn de gepassioneerde verteller arriveren op Antarctica. Aanvankelijk geneert Boudewijn zich nog voor het verstoren van de 'schattige, lieve vogels', maar al snel huppelt hij achter de onhandig voorstappende pinguïns aan. De presentator heeft enorm plezier met zijn cameraploeg die inmiddels tot het middel in het ijs is weggezakt. Ronduit verpletterend zijn later het juist ongestoorde beeld én geluid van de duizenden pinguïns en hun baltsrituelen. Boudewijn bezoekt vele graven, waaronder de rustplaatsen van Gene Vincent en Multatuli. Hel in een bijna Nederlandse miezerregen gehulde bezoek aan het graf van Andy Warhol in Pittsburg legt onbedoeld een verband met Boudewijns eigen dood. De kunstenaar ligt in een 'ongelooflijk tuttengraf' met een zakelijke zwarte steen omdat hij geen enkele vorm van testament had achtergelaten. De nog juist onder water liggende gedenksteen van James Cook is vele malen mystieker, al was het maar omdat de ontdekkingsreiziger op deze landingsplaats in Kealakekua Bay in elk geval is doodgestoken en waarschijnlijk ook opgegeten. Een emotioneel moment voor Boudewijn voor wie Cook 'de allergrootste reiziger' was: 'human, niet hysterisch, hij loog niet en was niet al te Christelijk.'\nEen nieuw bezoek aan het graf van Goethe brengt juist blijdschap: het alarm is eraf Boudewijn kan eindelijk de kist eens stiekem aanraken. 'Een groots moment, jongens!' kraait hij. 'Nog één keertje. Top! Top! Top! (...)\nIk zou 'm het liefst ook openmaken.'\nAls altijd exploreert Boudewijn ook de kleine verhalen in de marges van de geschiedenis. Kende u Joshua A. Norton I, eerste en enige keizer van de Verenigde Staten en beschermheer van Mexico (1819-1880). thans beschermheer van de homo's van Californië?\nOf neem het relativerende bezoek aan het Groningse Lutjegast, 'knooppunt van de Abel Tasmanliefde' en geboor-teplaats van die 17de-eeuwse ontdekkingsreiziger naar wie heden ten dage nog diverse straten en een fietsroute vernoemd zijn.\nEn wist u van de spectaculaire krabbentrek op Christmas Island? Naar schatting 360 miljoen krabben komen er eens per jaar van de berg af kruipen en - in Boudewijns woorden - stampen dwars door het huis, op weg naar zee waar hun liefdesspel kan plaatsvinden. Op een doorgaande weg kijkt Boudewijn beduusd naar al die duizenden krabben die om hem heen paraderen en we zijn met met hem getuige van het geluid van krabben die worden geplet onder de wielen van een passerende pick up-truck. 'Wij zullen ze ook moeten doordrijden,' verzucht Boudewijn. 'Maar, indachtig Darwin, dat mág toch?' Eenmaal in de auto wordt het hem toch te veel. Hopeloos gebaart Boudewijn nog een mogelijke route tussen de tussen de krabben door, maar al snel wendt hij het hoofd af. De dood is onvermijdelijk.\nRob Becker