Flaptekst

Op 30 mei 1940 werd de 43-jarige Curaçaoënaar Henri Benjamin Marquez doodgeschoten door de jonge marinier Camilius van Roseel. Marquez liet een vrouw en zes kinderen achter. De overheid liet zijn lichaam op een onbekende plek begraven, zonder de familie in te lichten. Zo kreeg de familie nimmer de gelegenheid het rouwproces te doorlopen en uiteindelijk af te sluiten. Voor de krijgsraad kreeg de dader vier maanden gevangenisstraf, de familie kreeg echter een soort levenslang.Vijfenzeventig jaar na dato klopte een dochter van het slachtoffer, Diana Morena Marquez, schoorvoetend aan bij de Stichting Eerherstel Oorlogsslachtoffers Curaçao (SEOC). Ze vroeg om hulp bij het onderzoeken van de ware toedracht van de moord op haar vader. Vele decennia lang ging ze gebukt onder een niet afgesloten rouwproces. Hieraan gaf zij ook uiting in haar gedichten. Dochter en vader deelden namelijk dezelfde droom: een vrij leven, op een vrij Curaçao.Dan begint de spannende reconstructie van de gebeurtenissen.Nizaar Makdoembaks is arts-onderzoeker en tevens voorzitter van de Stichting Eerherstel Oorlogsslachtoffers Curaçao (SEOC). Van zijn hand verscheen eerder onder andere De Aprilmoorden - Berichten vanaf het Kerkhof van de Schande (2012), Hoogste babysterfte van Nederland - Leven aan de onderkant in Amsterdam Zuidoost (2013), Chinezen gekwetst in Oost en West (2014) en Mohammed smeekt om genade - Gruwelen van strijders van Oranje (2015).